www.studiaturystyka.fora.pl

Albi

w tym temacie tylko wykłady...

=Paolka87=

Fizjologia człowieka wykład nr 1 14.12.2008

Fizjologia człowieka- to nauka o procesach życiowych organizmu człowieka –poszczególnych narządów i układów ich wzajemnych relacji.
1. Krew
2. Odporność organizmu
3. Fizjologia tkanki mięśniowej
4. Fizjologia układu nerwowego
5. Układ neurohormonalny
6. Podstawy fizjologii układu pokarmowego, oddechowego i wydalniczego.

ODPORNOŚĆ ORGANIZMU:
Odporność zwierzęca jest tym w jaki sposób organizm jest w stanie bronić się prze wszystkim co obce.
Immunologia- nauka o odporności- obce są bakterie, wirusy, pasożyty, białka i to co się w organizmie zmienia.
Podział odporności:
1. Nieswoista (1. wrodzona – a).humoralna- odbywa się poprzez płyny jakie mamy w organiźmie b). komórkowa - kiedy walka odbywa się na terenie komórki. 2. Naturalna ) . Odporność nabyta: a humoralna czynna b. humoralna bierna c. komórkowa czynna d. komórkowa bierna
2. Swoista (nabyta) –humoralna (przeciwciała- limfocyty typu, b. komórkowa- limfocyty. Szczepionki- to osłabiony lub zabity mikroorganizm. Tzw. samo szczepienie-osoby przebywające w dużej mierze z bakteriami, wirusami, nabywają odporność gdyż układ odpornościowy sam wytwarza przeciwciała.
Odporność nabyta czynna : jest osiągalna po :
-zarażeniu lub podaniu szczepionki
-wtedy komórki organizmu produkują przeciwciała
Odporność bierną uzyskuje się poprzez limfocytów typu T :
(np. szczepionka przeciw tężcowi, wściekliźnie)
- jest to zastąpienie układu odpornościowego podanie mu gotowych limfocytów, przeciwciał. Powinno się je stosować bardzo rzadko, w sytuacjach zagrożenia życia.

Mechanizmy nieswoiste odporności:
- kwas mlekowy w pocie
- duże stężenie solo
( -człowiek posiada odporność na wysoką temperaturę powyżej 32 stopni C – jest przystosowany do gorąca i nadmiar wys. Temp. Wydala za pomocą potu. – w pocie znajdują się związki jak kwas mlekowy, i sól dzięki którym zabija bakterie znajdujące się na skórze oraz wirusy sól Na+ Cl- . denutarulizują się dzięki niskiemu Ph.)
- temperatura ciała ( stałocieplność- roczne wahanie + - 2 stopnie C – człowiek -36,6- ogranicza możliwość życia wielu mikroorganizmom –dlatego nie zarażamy się nimi bakterie- blisko spokrewnione- np. małpy –przenoszą na nas choroby. )
Udział czynników humoralnych:
1. Niektóre substancje w organizmie mogą niszczyć bakterie i pasożyty (np. lizozym zawarty w ślinie i łzach) (enzym, który trawi mikroorganizmy – bakterie jest to naturalny antybiotyk).
2. Obrona przez wirusami- produkcja interferonu (działanie nieswoiste) interferon w zdrowych komórkach blokuje replikację wirusa. Z bakteriami wałczą limfocyty typu T
LIZOZYM I INTERFERON – to naturalne antybiotyki organizmu.
3. Naturalne przeciwciała (nie uodpornione na żaden antygen)
4. Bakteriostatyczne czynniki – uniemożliwiające rozwój bakteriom

Wirusy to „organizmy „ nie mające budowy komórkowej.
RNA
DNA + białko – to wirusy.
-można wirusy wyhodować w warunkach sztucznych – są one i żywe i martwe.
Wirusy można wykrystalizować ( zamienić w proszek )
Wirusy nie potrafią się rozmnażać !- to dowodzi, iż nie do ko ca są żywe .
Tylko jeśli wirus trafi na żywą komórkę wtedy ma możliwość istnieć. Mechanizm zakażenia wirusem.
Jądro km orkowe (wirus wnika w jądro komórkowe, jego DNA łączy się z DNA komórki). Jeśli opanuje więcej, to namnoży tego wirusa, zajmuje on coraz więcej komórek.
Cześć wirusa zostaje wbudowany w błonę komórkową i eksponuje tym samym antygen, tym samym eksponuje tego wirusa- jego Dna układowi immunologicznemu.

Jeżeli organizm zna już ten wirus – to wysyła ciała immunologiczne i niszczy go.

Jeżeli natomiast go nie zna , to produkuje interferon ta zakażona komórka i blokuje przez to ich wniknięcie do kolejnych komórek.
Interferon blokuje komórki przed wniknięciem w nie każdego innego wirusa ( dlatego nie chorujemy jednocześnie na dwie choroby wirusowe). Stosuję się kurację interferonową np. w przypadku żółtaczki gdyż komórki wątroby są w stanie zregenerować.
Interferon- białko jest bardzo drogie dlatego tylko w wyjątkowych przypadkach stosuje się leczenie interferonem.
Ad. 3 Naturalne przeciwciała – organizm sam je produkuje ich poziom jest wyższy u osób aktywnych ruchowo.
ENDOCYTOZA –wnikanie dużej liczby do komórki.
|
V
FAGOCYTOZA
Absorpcje- przyklejanie się bakterii do błony komórkowej.
Błona komórkowa ulega zapadaniu dotąd, dopóki nie dojdzie do oddzielenia się i bakteria zostaje otoczona błona komórkową
Lizosomy- organella, która jest w stanie zniszczyć całą komórkę; powoduje uszkodzenie i niszczenie komórek u osób starszych lizosomy, są bardziej aktywne (jeżeli błona lizosomalna się rozpada to one atakują.
Natomiast jeśli walczy z bakteria to wtedy po rozpadzie błony liposomowej, trawi (niszczy tę bakterię i zbędne niestrawione produkty przemiany materii, wyrzucane są na zewnątrz, przerzucają do krwi nerek i wydalane są z moczem.

PINOCYTOZA- jeśli coś jest trawione przy udziale wody, jest w niej rozpuszczalne)

Udział FAGOCYTÓW:
Odpowiedź nieswoista (odporność) –krwinki białe
- neutrofile (reagują chemotaktycznie)-zabicie mikroorganizmu, zabicie neutrofila (mają zdolność tylko fagocytozy) - ropa rozpadnięty neutrofil
- makrofagi i monocyty – krwinki białe żyją dłużej nie giną wraz ze zniszczeniem pasożyta> przekazują informację limfocytową , mają zdolność także do pinocytozy. (monocyty w tkankach zamieniają się w makrofagi).
- komórki NK (natural killer)- niszczą wszystko co nie zgadza się z naszym DNA.

Odporność swoista:
-w wyniku tego rodzaju odporności ten sam czynnik nie może już zagrażać organizmowi ( nie chorujemy na to samo po raz 2 np. ospa)
Dwa rodzaje:
1. Humoralna – przeciwciała
W wyniku reakcji antygen z limfocytem typu B produkowane są przeciwciała np. IgM, IgB, IgA, IgE, IGO
2. Komórkowa- limfocyty typu T grupa tuberkulinowa – obecność pamięci immunologicznej
Pamięć immunologiczna – posiadamy grupy komórek które pamiętają, które bakterie czy wirusy były już zwalczane.

Limfocyt zarażony wraca do grasicy tam się namnażają część zostaje rozlewana wraz z krwią do walki z wirusem, część zostaje w grasicy –jako komórki pamięci immunologicznej.
Żyją bardzo długo w zależności od rodzaju wirusa i jego możliwości zmian.
Mechanizmy obronne mikroelementów:- organizmów chorobotwórczych:
- brak produkcji i wrażliwości na interferon (wirusy „ wolne” czy białaczki przez komórkę zakażoną)
- duża szybkość namnażania się (nie nadążamy z produkcją przeciwciał limf. T)
- duża częstość mutacji ( np. wirus grzyby)
- tworzenie cyst (np. pasożyty) formy przetrwalnikowe ( pasożyt czeka w cyście)
- hamowanie tworzenia się fagosomu
- migracja (ucieczka) antygen bakterie wirus tak szybko się przemieszcza z krwią że nie zdążymy działać nawet zastrzykiem dożylnym np.Sepsa.

=Paolka87=

Fizjologia człowieka wykład nr 2 29.11.2008

Krew: tkanka łączna, komórki krwi i istoty międzykomórkowe- osocze. Erytrocyty mają charakterystyczny kształt i posiada barwnik krwi – hemoglobina białko jest to chromoproteid. Erytrocyty sa bardzo małe o wielkości 3 mikrometrów.
Liczby preferencyjne 4-6 ml/mikrometr , kobiety mają mniej erytrocytów.
Funkcja Erytrocytów związana jest z hemoglobina (transport) :
- jony wodorowe H +
- CO2
-O2
Ma powinowactwo do CO (czadu). Erytrocyty ssaków nie posiadają jądra komórkowego. Budowa warunkuje funkcje nie mogło by być, braku mitochondriów gdyż one same mogły by zabrać metab.
Leukocyty- krwinki białe krwi dzielą się: Granulocyty (krwinki ziarniste) i Agranulocyty.
Prawidłowa liczba leukocytów wynosi 4-11tyś na ml/mikrometr.
Krwinki białe posiadają jadro komórkowe.
Neutrofile – obojętno chłonne, chłoną barwniki kwaśne i zasadowe są najliczniejsze 3 -7 tyś, na ml.
Fagocytoza głownie bakterii za dużo się nie najedzą tych bakterii , następuje pęknięcie i wtedy wydziela się ropa.
Eozynofile- granulocyty kwasochłonne, wielkość ich to od 10-14 mikrometrów. Biorą udział w zakażeniu pasożytami biorą antygen i przeciw ciała. Ich norma we krwi powinna wynosić 100 – 400 mil 3 krwi.
Bazofile- krwinki zasadochłonne najmniej liczne wielkość ich to 8-10 mikrometrów, nerkowate jądro ilość we krwi to 20-50 uwalniają heparynę ( związek zapobiegający krzepnięciu krwi) i histaminę (przy uczuleniach , próba histaminowa).
Limfocyty i monocyty- to największe z krwinek krwi. Od 150 do 3 tyś., od kilku godzin do wieli lat, krwinki te związane są z odpornością.
Monocyty – swoim wyglądem przypominają nerki, ich wielkość to 12-14 mikrometrów, mają zdolność wychodzenia z naczyń krwionośnych przechodzenia do tkanek a tam zmieniają się w monocyty ( są większe niż w przypadku neutrofilii), fagocytoza i pinocytoza , makrofagi niszczą bakterie albo własne tkanki
Diapedesiss jest to coś dużego a jest w stanie przejść przez duży otwór.
Trombocyty – płytki krwi są małe 2 mikrometry występują od 250 – 500 tys. ml 3 krwi. Odpowiadają za to, że krew krzepnie za niska płytkowość to bardzo duży czas krwawienia a 2 że za szybko krzepnie.
Erytrocyty – podkowaty kształt pozwala dotrzeć do najmniejszych naczyń włosowatych. Hemoglobina- jest to chromoproteid – białko złożone jest również cos nie białkowego.
Chromoproteid składa się z części nie białkowej czyli z hemu (żelazo) i z części białkowej czyli globiny.
Struktura IV rzędowa –wiązanie polipeptydowe hemoglobina składa się z 4 cząst. Białka 2 łańcuchy alfa i 2 łańcuchy beta.
Anemia sierpowata – zabezpiecza i wyklucza chorowanie na malarię.
Kobiety 12-14 mil %
Mężczyźni 14-16 mil %
Wartości prawidłowe mniej erytrocytów niższy poziom hemoglobiny.
Hem- protoporfiryna IX , w hemie Fe2+ żelazo znajduje się na 2 stopniu utlenienia hemoIV hemoglobina , 4 jony żelaza na 2+ stopniu utlenieni a nie na 1 tlen łączy się z żelazem. Po przyłączeniu tlenu żelazo jest nadal na 2+ stopni utlenienia.
Fe2+
=
O2
Fe 2+ -> Fe3+
Hemoglobina jest utlenowaniem, Utlenowaną hemoglobinę transportuje do 4 czat. Tlenu hemoglobina jest wtedy maksymalnie utlenowana.
Kooperatywne wiązanie tlenu poszczególny łańcuchy białkowe współpracują ze sobą tak aby łatwiej dało się przyłączyć ten tlen.
Utlenowanie
Hb + O2 ------------------->utlenowana HbO2
W tkankach <----------------
Dysocjacja płucna oksyhemoglobina w tkankach. Im niższe pH tym bardziej oddaje.
Efekt Bora że w niskim pH łatwiej oddaje się tlen.
Mioglobina – hemoglobina mięśniowa występuje w mięśniach związana jest z tlenem gdyż magazynuje go. Wytworzony jest cykl Krebsa od . komórek do płuc. Zależy od różnicy ciśnień parcjalnych.
1. Fizycznie rozpuszcza się w osoczu wytwarza prężność osoczu pCO2 gdyż osocze to płyn. CO2 może przebywać w płynach.
2. Rozpuszczalne chemicznie w osoczu

CO2 + H2O -..>H2CO3 --->H + HCO3-
<-- <---

pH 7,35 – 7,45
a.6.8 b. 7.8 (powyżej grozi śmiercią)
0.6 0.4
3. CO2 + globina – karbaminiany, dzięki temu możliwe jest transportowanie jonów H+.

=Paolka87=

Fizjologia człowieka wykład nr.3 13.12.2008

Składniki osocza: (najwięcej jest wody) organiczne i nieorganiczne.
Składniki nieorganiczne osocza: mini mol/l
a). Na + 142 b). K+ 4 sód i potas tworzą pompę sodowo-potasową c). Ca2+ 2 d). Mg2+ 1,5
e). Cl- 103 f). HCO3 – 27 g). HPO42- i H2PO4 ok. 1.
Krew ma swoje pH (wskaźnik kwasowości i zasadowości). 7,4 pH średnia (spoczynkowa 7,35-7,45) lekko zasadowa odczuwalna jest w smaku. Wzrost i spadek jest niedobry.
Tolerancja mała
7,35 - 7,45
| 0,6 | 0,4
6,8 7,8
Po wysiłku, jemy dużo posiłków, a większość z nich jest kwaśna. Bardziej odporni jesteśmy na zakwaszenie niż alkalizację ( grozi nam przy tym zaburzenie metabolizmu).
Roztwory buforowe ( bufory, mieszaniny buforujące):
- zapobiegają gwałtownym zmianom pH, to mieszaniny, które reagują przy kwasach i zasadach. pH nadal jest na tym samym poziomie.
Rodzaje buforów:
1. Mieszanina słabego kwasu i soli tego kwasu z mocna zasadą
Bufor węglanowy – skł. H2 CO3 , HCO3 –

2. Słaba zasada z solą tej zasady z mocnym kwasem.
Bufor amonowy – NH4OH , NH4Cl

3. Bufor fosforanowy występuje w osoczu krwi. H3PO4
H3PO4
H-O \
H-O- P = O 3 sole z tym samym metalem.
H-O/

NaH 2 PO4
Na2HPO4
Na5 PO4
Bufor węglanowy i fosforanowy – nieorganiczne – wyst. W osoczu.
Jak działają ?
Trzeba pozbyć się jonów wodorowych H+ pochodzących od mocnego kwasu.
OH- (zadadowe pH) H+ ( kwaśne pH) OH- =H+
Działanie buforów :
H2 CO3 --> H+ + HCO3- bufor węglanowy słaby (mało przewodzi raczej występuję w nie zdysocjowanej postaci.
H+ z powyższego równania występuje w sporej ilości co za tym idzie nie mogą zostać w wolnej postaci. H+ + OH- ---> H2O
HCO2+ H+ ---:> H2CO2 - zamiana mocnego kwasu na słaby pH zmieni się nieznacznie.
Roztwory buforowe to mieszanina związków, duże ilości kw. węglowego. Hemoglobina łączy swoje działanie z kwasem węglanowym
Działanie buforu fosforowego – ma skłonność do wyłapywania jonów wodorowych H+.
HPO42- + H+ ---> H2PO4- - tracimy go wraz z moczem.
Odwrotnie przy przeciw stawieniom się zasadom:
H2 PO4 - ---> H+ + HPO42- brak zmian pH
Powyższy wodór wraz z jonami OH- -> tworzy H2O
Parametry równowagi kwasowo- zasadowej:
RKZ- równowaga kwasowo-zasadowa.
pH
BB – zasób zasad buforujących zawiera wszystkie, wyłapuje jony H+
BE- krzywa to nadmiar lub niedobór zasad buforujących (od razu pokazuje jak jest).
HCO3-
pO2- saturacja prężności tlenu.
pCO2- prężność CO2 , ciśnienie parcjalne ( zmieniają się od naszego stanu fizycznego).
Składniki organiczne :
Białka 70-75 g/l – albuminy, globuliny, fibrynogen.
Składniki poza białkowe (nie są białkami):
-glukoza 70-110 (80-120) mg%
- kwas mlekowy 4-16
- aminokwasy 3-5,5
-amoniak 40-70 mg/ml
-mocznik 8-20 mg%
- bilirubina 0,1-0,4 mg%
- kwas moczowy 3-6,5 mg %
- kreatynina 0,7-1,5 mg%
Albuminy i globuliny pełnią funkcje związaną z transportem (białka wiążą związki i je transportują).
- funkcja związana właściwie z ich budową (białka jaja kurzego się rozpuszczają).
- Koloid cząsteczki substancji rozpuszczalnej są duże a rozpuszczalnika małe. ( cząsteczki pęcznieją im więcej jest rozpuszczalnika , białko ma zdolność HYDRATACJI ( otaczanie się płaszczem wody)_(dipole wody).
Albuminy są większe – ilości wody
Globuliny są mniejsze – ilość wody
Albuminy i Globuliny odpowiadają za utrzymanie prawidłowej ilości krwi krążącej ( ciśnienie onkotyczne ) – ciś. Stałe.
Globuliny – funkc. Gamma –frakcja odpornościowa – przeciwciała
Fibrynogen – białko włókienogen, odpowiada za proces krzepnięcia krwi, zapobiega wylaniu się krwi poza łożyska naczyniowe.
Osocze- krzepnięcie krwi, surowica – pozbawione fibrynogenu , nie krzepnie.
Glukoza- poza białkowe , utrzymanie względnie stałego poziomu kwasu mlekowego 0,4-1,7 mmol/l
Erytrocyty oddychają beztlenowo, kwas mlekowy nawet jeśli leżymy.
Aminokwasy- biosynteza białek w osoczu.
Amonika pochodzi z przemian białkowych aminokwasów
Bilirubina – pochodzi z rozpadu hemoglobiny
Kreatynina- rozpad związku wysokoenergetycznego w mięśniach czyli KREATYNY.
PC + ADP ---> C + ATP
W podanym wyżej równaniu C oznacza Kreatyninę.
Wysoki jest wskaźnik – świadczący o uszkodzeniu mięśni przetrenowanie.
HOMEOSTAZA – stan równowagi wewnętrznej.
1.. Utrzymanie tzw. Izojonii- z jonami wszystkie związki jony wodorowe, Roz. Buforowe.
2. Izohydria- stałej ilości wody
3. Izoosmia- ciśnienie osmotyczne
4. Izotermii- stała temperatura ciała.

UKŁAD NEUROHORMONALNY:
- do układu należą gruczoły, mające zdolności wydzielania wewnętrznego substancji do krwi są to gruczoły dokrewne. Anatomicznie się łącza.
Podwzgórze- nadrzędny gruczoł anatomicznie połączenie się Centralnego układu nerwowego z hormonalnym.
Przysadka mózgowa połączona anatomicznie.
Hierarchia ważności gruczołów ( hierarchia jak w kościele lub we wojski główny trzon i coś zależnego. Gruczoły mogą być zależne albo niezależne.
Tarczyca- dolna część szyi , zbudowana z płatów zależy od drogi podwzgórzowo-przysadkowej.
Przytarczyce- niezależne od drogi podwzgórzowo- przysadkowej.
Grasica- pod mostkowo – niezależna od drogi podw. –przysad.
Trzustka- podstawowy gruczoł układu pokarmowego niezależna od drogi podw.- przysad.
Nadnercza- zależne od drogi podwzgórzowo- przysadkowej
Jajnika- zależne od drogi podwzgórzowo- przysadkowej (parzyste gruczoły)
Jądra - zależne od drogi podwzgórzowo- przysadkowej (parzyste gruczoły).
Produkcja hormonów są przeróżnego typu, hormony dzieli się ze względu na budowę chemiczną:
a). białkową
b). polipeptydową (mniejszy fragment niż białko ilość aminokwasów mniejsza niż100)
c). hormony tłuszczowe.
2. Hormony mogą wykazywać różne działanie na cały organizm- są takie które działają na tkankę mięśniową, gruczołową, które działają miejscowo – przewodnictwo nerwowe. Neuromediatory – synapsy.
Mają za jedyne działanie pobudzenie gruczołu wewnętrznego aby zaczął pracować (sprzężenie zwrotne).
Podwzgórze najważniejszy centralny nieco mniejszy niż przysadka mózgowa. Wpływ czynników zewnętrznych odbiera emocje. (dostosowuje produkcję własnych hormonów )
a). czynniki (kierujące ) uwalniające lub hamujące przysadkę mózgową.
Przysadka mózgowa – produkuje swoje własne , i w odpowiedzi na czynniki podwzgórza – hormony tropowe- (pobudzenie i hamowanie podwzgórza).
Podwzgórze wydziela dla przysadki mózgowej uwalniający czynnik hormon przysadki HORMON TYREOTROPOWY (TRM) przysadka w odpowiedzi wydziela THS który pobudza tarczycę aby ona wydzielała swoje hormony.
W celu pobudzenia nadnerczy ATCHRH czynnik uwalniający do przysadki , hormon
ADRENOKORTYKOTROPOWY a przysadka ATCH steruje pobudza nadnercza.
Sterowanie jajnikami i jądrami – powyższy czynnik folikulotropowy TSH-RH , LH-RH uwalniający, lutenizujący.
Przysadka odpowiada folikutropowy i hormon lutenizujący. I uwalnia hormony: FSH, RH – jajniki oraz FSH, RH jądra,
Wydzielanie hormonu wzrostu w podwzgórzu.
GH-RH pobudza, czynniki uwalniające
GH- IM hamuje.
Prolaktyny czynnik hamujący wydzielanie prolaktyny PRL-TH czynnik uwalniający wydzielanie melatoninę i hamowanie melatoninę.
Dodatnie sprzężenie zwrotne jedno rośnie i 2 odwrotnie ( ujemny) wzrost hormonu.
Podwzgórze które działają w obrębie organizmu nie na przys.
a. Wazopresyna – wytwarzana w podwzgórzu ( hormon antydiuretyczny – związany z pracą nerek (diureza) polega na resorpcji zwrotnej wody, zapobiega wydzielaniu dość dużej ilości wody, przeciwko odwodnieniu, wazo- stałe presyna – ciśnienie. Bezmocz- za duże wydzielanie wazopresyny prowadzi do bezmoczu za małe działanie tego hormonu to moczówka prosta- mocz bardzo rozcieńczony.
b. Oksytocyna- wytwarzana w podwzgórzu , zmusza mięśniówkę gładką – np. skurcz macicy podczas porodu, kanaliki mleczne – skurcz wydostanie się na zewnątrz, podczas stosunku (aktu płciowego).

Przysadka mózgowa- hormony tropowe – odpowiadające na czynniki uwalniające podwzgórze wpływają na gruczoły podległe przysadce mózgowej.
Przysadka produkuje własne hormony
- hormon wzrostu produkcja w przysadce działa na cały organizm
- hormon bezpośredni prolaktyna posiada wyłącznie czynnik hamujący (nie ma pobudzenia kom).
Ad A. dzięki hormonowi wzrostu nasady kości długiej przewaga, nasila anabolizm ( reakcja syntez)- niż katabolizm.
Hormon wzrostu stosowany jako doping, brak wydzielania hormonu wzrostu powoduje KARŁOWATOŚĆ PRZYSADKOWĄ . Podczas snu, czy w czasie wypoczynku działa hormon wzrostu w małych proporcjach. Za duże stężenie hormonu wzrostu może powodować GIGANTYZM- powyżej 2 m. Jeśli hormon wzrostu jest dalej wydzielany w zbyt dużej ilości to mamy do czynienia z przerostem kości płaskich (mostek, żuchwa, ręce, nogi) akromegalia
Prolaktyna- odpowiada za syntezę mleka w procesie laktacji (podczas kamienia)- hamuje, sauna podwyższa prolaktyny. Prolekomastia – nadmiar u chłopców w procesie dojrzewania.
Szyszynka.- melatonina- synteza melaniny barwnika skóry ( nie jest bardzo istotny, ośrodek rytmów biologicznych, odróżnienie dnia od nocy ,cyrkadiom 12/12 dzień/noc.
Tarczyca- wydziela na TSH swoje hormony, 3 własne mające dość specyficzną budowę i działanie.
1. TYROZYNA- (tetrajodotyronina) T4
2. TRÓJODOTYRONINA T3
3. KALCYTONINA
T3 – T4 zawierają jod, (problem jodu). Odpowiadają za sterowanie metabolizmem przewaga anabolizmu nad katabolizmem, a później równowaga a na starość odwrotnie katabolizmu nad anabolizmem.
Zwiększają reakcje kataboliczne, zaburzenia tarczycy o nadczynność (dużo) i niedoczynność (mało) tarczycy.
GRAVESA BASEDOWA- nadczynność tarczycy tworzą się wole, to świadczy o nadczynności. Człowiek dużo więcej spala niż wytwarza, stałe stany podgorączkowe , 37 stopni C, za dużo energii podczas katabolizmu, charakteryzuje się wytrzeszczem oczu, nadmierna pobudliwością nerwową( nie mylić z nerwicą), drżenie rąk, nadmierna potliwość rąk. Rozrzutna metab. Zmiany w obrębie mięśnia sercowego, nie leczona, nadczynność prowadzi do przeszczepu serca.
Niedoczynność tarczycy nie leczona powoduje niedorozwój umysłowy kretynizm, osoby duże o wysokiej masie ciała, przeważa anabolizm –syntezy, masa ciała wysoka, podawanie z zewnątrz hormonu tarczycy.
Kalcytonina – nie związany z metabolizmem działa jeśli jest Ca2+ w osoczu, dzięki kalcytoninie z osocza wapń jest dawany do kośćca – Ca3 Po4 (fosforan wapnia – składnik kości).
Przytarczyca- jest niezależny od przysadki mózgowej, inne proste sterowanie, Przytarczyca przeciwny hormon niż kalcytonina to PARATHORMON (uwalnia z kośćca do osocza Ca2+ bezpośredni poziom wapnia w osoczu. Są to hormony ANTAGONISTYCZNE (przeciwstawne).